Düşünsenize son yarım asırdır memlekette yaşananları…
Savaş yaşamış , canlar yitirilmiş, kanlar akıtmış bir toplum. Dünya kadar göç almış, dünya kadar göç etmiş bir toplum. Kalanlardan fazlası başka memleketlerde. Çok daha fazlası gelmiş memleket bilip buraları. Üretmiş sarılmış topraklara.
Dört bir tarafı deniz, havası güzel, elde tutulsa suyu var yağmur yağıyor, üretmekten çekinmeyen birileri var bu topraklarda.
Çok samimi tespitlerle görebilmekteyiz ki, bu toprakların nimetleri, bu memleketin insanına yeter. Ancak eleştirmek değil düşüncem ama , yapılanlar, yapılmayanlar, yanlış yapılanlar ile doğru yapılanlar yazalım bir listeye… Sonra yanlış yapanları ve neden yanlış yapıldığını da belirleyelim, bütün bunları yaparken samimi ve konunun bilgisinde olalım.
Bir daha bu tip yanlışları yapmamak için olması gerekenleri de yazalım bir listeye , zararın neresinden dönersek kar olduğunu bilerek.
Niyet çok önemli.
Kıbrıs Türkü belli dönemlerde canı sıkıldı mı bir sokağa çıkıveriyor. Hep birlikte bağırıyor “bu memleket bizim” diye. Bir de ciddi anlamda yanlış yapanların yanında olan Kıbrıslı var. Herkesin derdi memleketse eğer sokağa çıkanı çıkmayanı, gelin o zaman birlik olun.
Halk birleşmezse iş çok zor.
Yüreği kocaman , ama yaşları genç birkaç arkadaş bir oluşum başlattılar. 1 Nisan günü o mahşeri kalabalık, pahalılıktan, doğru yönetilmemekten şikayet edip evlerine dönerken , onlar eve dönmek yok dedi.
Memleketin merkezine yerleştiler. Kalplerimize de…
Ellerinde buldukları her türlü olanakla eyleme başladılar. Üye oldukları parti ve sivil toplum örgütü rozetlerini bırakarak sokağın başına. İsimlerini tek tek saymakta zorlanabilirim ama aklıma gelenleri de yazmak isitiyorum. Arda, Tuğdem, Çise, Redif, Berk, Sare, Yasemin, Cemre… Onlarca genç, onlarca yürek ordalar hala.
Gelecek için, göç etmemek için, yıllardır yapılan yanlışları tekrarlatmamak için bir takım talepleri var aynen onların haykırdıkları gibi aktarıyorum;
‘’Bakan, müsteşar, milletvekili, örtülü ödenek, izaz, ikram partizanca yapılan istihdam giderleri maliyeye geri aktarılsın.
Genç esnaf ve yatırımcı desteği önerisi sunulsun.
Makam araçları derhal satılsın.
Cumhurbaşkanı’nın yurt dışına yaptığı “kültür” gezilerinin giderleri devlet bütçesinden harcanmasın, kesilen öğrenci bursları için kaynak olarak kullanılsın.
Polisin sivile bağlanabilmesi için gerekli yasal düzenlemenin bir an önce yapılmasını istiyoruz. Merkez Bankası Başkanlığı makamı bir an önce Ankara’nın vesayetinden, Kıbrıslı Türklerin iradesine teslim edilsin.
Toplumsal Cinsiyet Eşitliği Dairesi’nin tüzüğüne uygun bir şekilde personel istihdamları yapılarak bünyesinde bulunan şubeler faaliyete geçirilsin.
Mecliste hali hazırda ivediliği alınan Ev İçi Şiddet Yasası yasallaşsın.
Bakanlıkların ve devlet kurumlarının giderleri bağımsız uzmanlar tarafından denetlensin ve fuzuli gider kalemlerine ivedilikle son verilsin.
Görevde olmayan, işe gitmeyen ve devlet kurumlarından maaş almaya devam eden müşavirlerin maaşlarında düzenleme yapılsın.
Refah Devletine ulaşırken en önemli potansiyeli ve fırsatları kaçırmamak adına kesintisiz, hızlı ve sansürsüz internet altyapısı için yatırımlar yapılsın. Dijital tanınırlık için somut adımlar atılsın.
Stratejik olmayan temsilcikler derhal feshedilsin.
Milletvekili maaşları meclis performansının belirleyici olacağı şekilde yeniden düzenlensin.
İyi idare yasası gereği memleketin öz kaynaklarını peşkeş çekenlerin yargı önünde hesap vermesi için yasal süreç başlatılsın,
Ülkemizde bu kadar ekonomik problem varken Külliye yapılmasın.
Sağlık ve eğitim hizmetlerinin yeterli ve ücretsiz olması için gereken çalışmalar başlasın.
Müzakere sürecinin yeniden canlandırılması için adımlar atılsın.
Üreticinin akaryakıtı daha ucuza almasını sağlayacak düzenlemeler yapılsın.
Toplu taşıma artırılsın ve öğrenciye ücretsiz olsun.
Yeni geçiş noktalarının açılması için çalışmalara ivedilikle başlansın”
Ve bir şey daha ekleyim sanırım bunlar kadar mücadeleci yürek gelmedi bunlar geri döneceğe benzemiyor. Hadi be genç yürekler bırakmayın bu işi…
